Verhaal van Stijn Molleman

De zeventienjarige Stijn Molleman uit Bleiswijk staat bekend in Bleiswijk als “de jongen met het museum.” Hij heeft namelijk een bijzondere hobby: hij verzamelt spullen uit de Tweede Wereldoorlog.

“Eigenlijk ben ik door de verhalen van mijn overgrootvader en opa geïnteresseerd geraakt in de Tweede Wereldoorlog”, vertelt Stijn. “Mijn opa heeft heel bewust de oorlog meegemaakt, hij was 10 jaar, en heeft mij allerlei oorlogsverhalen verteld. Vliegtuigen die neerstortte, Duitsers die marcheerde, de verhalen interesseerde mij. Mijn opa bracht mij altijd naar musea’s, maar ook naar plekken waar hij zelf iets mee heeft gemaakt tijdens de oorlog.”

Stijn begon zijn verzameling met een Britse verkeerslamp. Het allereerste item kocht hij in het oorlogsmuseum in Hengelo. Maar inmiddels is zijn verzameling ‘wat uit de hand gelopen’ zoals hij zelf zegt, en staat zijn tot museum omgetoverde garagebox vol met bijzondere spullen uit de oorlogstijd. En het is een heus museum met prachtstukken uit de oorlog. De tentoongestelde stukken heeft hij zelf gekocht, gekregen van bekenden of via via geruild of op de kop getikt van andere verzamelaars.

“Met mijn oma praat ik nog steeds over de oorlog.” vertelt Stijn. De verhalen blijven hem interesseren, maar hij zou zelf nooit een oorlog mee willen maken. “Het lijkt mij heel interessant om dingen zelf te zien met eigen ogen. Maar ik zou het zelf niet mee willen maken. Er zijn verschrikkelijke dingen gebeurd.”

Stijn neemt ons mee naar basisschool de Poort in Bleiswijk. Zijn hele familie heeft op die school gezeten. Hij vertelt dat er tijdens de oorlog veel is gebeurd met de school. “De school heeft namelijk gediend als Duitse kazerne, maar op zolder hebben ook Joodse onderduikers gezeten.” vertelt Stijn. “Terwijl er op de begane grond les werd gegeven, zaten op zolder de onderduikers. Docenten deden altijd heel geheimzinnig werd mij verteld”.

Dit jaar vieren we dat we 75 jaar bevrijd zijn. Maar niet iedereen staat daar genoeg bij stil vindt Stijn. “Je hebt van die bevrijdingsfestivals, daar denken de meeste jongeren aan. Heel veel mensen van mijn leeftijd denken er niet meer bij na. Maar ik zeg dan wel eens, er zijn wel echt mensen doodgegaan voor onze vrijheid. Ja, Ja boeien zeggen ze dan. Ik zou tegen hen willen zeggen, neem de vrijheid niet voor lief. Je kan nu naar een festival gaan, maar dat was tijdens de oorlog niet zo.” Stijn sluit af met de woorden: “Geniet van je vrijheid, maar herdenk het, want er zijn mensen voor gestorven.”

Overgroot opa van Stijn is te zien bij de pijl op de foto.

In de oorlogsdocumentaire van RTV Lansingerland zie je meer verhalen van Stijn Molleman.