Deze zaterdag ging de reis naar het 3 kilometer verderop gelegen Neptunus- Schiebroek.Dat moet wel een gezellige vereniging zijn, aangezien driekwart van de reclameborden rond het veld gesponsord is door Rotterdamse horeca. Maar dit letterlijk ter zijde.
Terwijl in Diergaarde Blijdorp de ijsberen weigerden om uit hun nachtverblijf te komen floot de scheidsrechter het beginsignaal de koude middaglucht in. Vol zelfvertrouwen, opgedaan tijdens de wedstrijd van de week ervoor, liet BVCB meteen zien dat het niet van plan was om met de kont tegen de eigen zestien aan te voetballen. In de eerste twee minuten waren er meer mensen aan het voetballen op het helft van de gastheren dan op het desolate gedeelte in de buurt van BVCB doelman Jeroen van Steenbergen, a.k.a. “Steen”. Maar dat duurde niet al te lang. De BVCB-ers inclusief de meegekomen supportersschare, merkte al gauw dat Neptunus zich niet voor niets een plaats bovenaan de ranglijst heeft weten te verschaffen. BVCB moest ervaren hoe de Schiebroekenaren elkaar gemakkelijk konden vinden middels een geraffineerd positiespel. Het was dus zaak om de juiste momenten te kiezen om het initiatief over te nemen. Af en toe lukte dat vrij aardig. Han fungeerde als tussenstation, ontlastte de defensie en zette de aanvallers aan het werk. Zo ook Jeroen Hulzebos. Zo kon Bram op zijn wel bekende wijze er weer eens met de bal vandoor gaan. Hij was, voor hij er zelf erg in had, te snel gearriveerd bij de achterlijn, waardoor de hoek waaruit het schot op het doel had moeten komen een onmogelijke zou blijken te zijn.
BVCB kwam onder druk te staan, kwam steeds een stapje te kort en kon niet voorkomen dat uiteindelijk nummer 7, ene Sjors, de bal in de touwen joeg. Het bleek uitstel van executie, omdat de scheidsrechter het doelpunt afkeurde vanwege, door assistent van Deursen geconstateerd, buitenspel.
BVCB moest het, zoals gezegd van momenten hebben, terwijl Neptunus de wedstrijd dicteerde. Zo’n moment was er toen Han een aanval opzette in de 17e minuut. Met Bram als tussenstation, werd Luc in stelling gebracht. Zijn schot van dichtbij op het doel had een beter lot verdiend. Nu wapperde slechts het zijnet.
Met veel moeite kon Neptuner nummer 3 Bram bijhouden toen deze op volle snelheid op het doel af ging. Met vlieg- en kunstwerk werd het Bram onmogelijk gemaakt een fatsoenlijke voorzet te geven, of om op het doel te schieten.
Terwijl de doelman van Neptunus langzaamaan in eenzaamheid stond te bevriezen, had doelman Steen daar geen tijd voor. Het getuigt van goed gastheerschap dat men de Bergschenhoekse doelman lekker aan het werk liet zodat ie warm kon blijven. Vaak bleek Hoekse keeper de ultieme belemmering voor het openingsdoelpunt; spectaculaire reddingen en resoluut ingrijpen voorkwamen een vroegtijdige achterstand voor de gasten.
Steen kon er niks aan doen dat er toch werd gescoord door Neptunus in de 32ste minuut. Zie hier het gevolg van een verdedigingsfout: een schot van dichtbij, in eerste instantie gekeerd, maar in de rebound fataal: 1 – 0.
Nog geen anderhalve minuut later werd de nummer 11 over het hoofd gezien terwijl geheel BVCB in de aanvalmodus stond. Ongehinderd kon hij, met niemand in de buurt die het hem lastig kon maken, met de bal aan de voet het halve veld oversteken, onthutst nagestaard door de BVCB-ers die het gevaar niet meer konden afwenden: 2 – 0.
Even later stond dezelfde aanvaller weer oog in oog met de Bergschenhoekse goalie, maar Steen gaf hem geen kans deze keer. “ Steen is een kei”, wordt wel eens gezegd.
Vlak voor de pauze was daar de eerste corner voor BVCB. Dit als gevolg van een actie van Bram die na een aanval met Ruben en Brian in een belangrijke rol, zijn bal na een soortement halve omhaal over de lat zag verdwijnen, niet nadat er nog een handje van de doelman aan gezeten had.
Ruben nam de hoekschop, maar de Schiebroekse doelman tikte met één hand de bal naar voren, waarna het projectiel naar veiliger oorden werd getransporteerd. Weg kans voor BVCB!
Zonder al te veel blessuretijd erbij te hebben getrokken floot scheidsrechter Meijer het rustsignaal. Het scorebord deed het niet, anders had men hierop kunnen zien dat het na 45 minuten 2 – 0 stond.
In de tweede helft gebeurde er niet veel in het begin. BVCB hield tegen, Neptunus zocht naar mogelijkheden, maar kon geen echte kansen creëren, bleef wel echter de bovenliggende partij.
Toch kreeg BVCB kansen. Dat krijgt het sowieso altijd. En stel je voor als er één benut zou zijn geweest? Hoe zou dan de wedstrijd zijn verlopen? Dat zal eeuwig in de mist van het ongewisse blijven.
We noemen de twee beste kansen voor de gasten (anders wordt het een eentonig verslag): Bram die zijn bal , op aangeven van Han zijn bal tot corner verwerkt zag worden en Nick die de bal voor zich uit zag rollen, meegegeven door Bram die de keeper al had gepasseerd, en er net niet bij kon om het ding in het open/lege doel te schieten.
Daarentegen miste Schiebroekenaar Kars met nummer 12 een kans voor open doel van dichtbij, door te gehaast te schieten en werd er een vrije trap genomen door zijn teamgenoot Tom waar nauwelijks vaart in zat: wel langs de muur, maar eenvoudig opgeraapt door Steen.
Ver in blessuretijd moest BVCB nog één keer een doelpunt incasseren en daarmee werd ook de eindstand bepaald. Vanwege ijsvorming op de bril van uw verslaggever was het niet mogelijk de identiteit van de doelpuntmaker te ontwaren. Excuses hiervoor, gaarne verwijzen wij u naar het wedstrijdverslag op de Neptunus website, als u wilt weten wie dat doelpunt maakte.
In de overgebleven 2 minuten was er wel nog een omsingeling door Neptunus, maar van echte kansen was geen sprake meer. Iedereen was uiteindelijk blij toen de wedstrijd afgelopen was.
Neptunus met weer 3 punten, BVCB met de wetenschap dat het weliswaar verloren had, maar van een team dat een maatje te groot was en op zeker zal eindigen als kampioen ergens in april of mei volgend jaar.
Epiloog:
BVCB 3 gaat op een 11de plaats op de ranglijst genieten van de winterstop om weer te acteren op 19 januari 2019 thuis tegen Kethel Spaland 2, als er tenminste geen Elfstedentocht wordt gereden die dag.
