Met de ambtsketen om zijn schouders en een brede glimlach, sluit Rik van der Linden donderdagavond zijn eerste vergadering af als burgemeester van Lansingerland. Het officiële moment is voorbij, maar het besef moet nog landen. “Ik dacht eigenlijk maar één ding,” zegt hij even later voor de camera van RTV Lansingerland. “Nu gaan we beginnen.”
In een stampvolle raadzaal, met familie op de tribune en collega-bestuurders uit de regio, werd Van der Linden beëdigd en geïnstalleerd. Na toespraken vol waardering, plichtplegingen en humor nam hij plaats in de voorzitterstoel — zichtbaar ontspannen, maar ook met gevoel voor het gewicht van het moment.
Warm welkom
Commissaris van de Koning Wouter Kolff, jarenlang collega van Van der Linden in Dordrecht, typeerde hem als een bestuurder met een scherp oog voor inhoud en een warm hart voor mensen. De benoemingsprocedure was zorgvuldig en breed gedragen. Uit 21 kandidaten werd Van der Linden voorgedragen. Kolff vatte het bondig samen: “Deze match kan niet beter.”
Ook vanuit de gemeenteraad klonk vertrouwen. Volgens voorzitter van de vertrouwenscommissie Jan Jumelet zocht Lansingerland een burgemeester die ervaring meebrengt én benaderbaar is. Daarbij werd benadrukt dat Van der Linden, eerder wethouder namens ChristenUnie-SGP in Dordrecht, vanaf nu burgemeester is van alle inwoners van Lansingerland.
Van Dordrecht naar Lansingerland
Na dertig jaar Dordrecht is de overstap bewust gekozen. “We kwamen ooit vanuit het noorden naar Dordt omdat mijn vrouw daar werk kreeg,” vertelt Van der Linden. “Elke volgende stap in ons gezin hebben we daar meegemaakt. Met veel plezier.”
Toch begon het te kriebelen. “Ik was aan het eind van mijn periode als wethouder en dacht: ik ga eens anders naar de wereld kijken. En toen fietste ik hier rond en dacht ik: dit is de plek.” Verhuizen hoort daar voor hem vanzelfsprekend bij. “Dat gaan we ook doen.”
Een nieuwe gemeente in een oud gebied
In zijn eerste toespraak typeerde Van der Linden Lansingerland als “een nieuwe gemeente in een oud gebied”. Een plek met diepe wortels in waterbeheer, tuinbouw en gemeenschapszin, maar ook een gemeente die snel groeit en verandert.
En die combinatie trekt hem aan. Het dorpse, waar mensen elkaar kennen, naast de dynamiek van woningbouw, innovatie en regionale samenwerking. “Als burgemeester voel ik me het meest comfortabel als ik een beetje kan snappen waar mensen mee bezig zijn en waar zorgen zitten,” zegt hij.
Thuis voelen
Wanneer hij zich écht thuis zal voelen in Lansingerland? Daar heeft Van der Linden geen vast moment voor. “Dat kan over een poosje ook weer een ander antwoord zijn,” zegt hij. Voor hem begint het bij begrijpen wat er leeft en proberen “de boel bij elkaar te houden”.
Privé zoekt hij een plek waar wonen prettig is en alles dichtbij voelt. En dat ontdekken gaat hij doen… op de fiets, zo werd tijdens de installatie al gegrapt.
Koffie aan de keukentafel
Aan de inwoners wil hij vooral dit meegeven: “Nodig me uit. Ik drink graag koffie. Liefst zwart, soms met een beetje melk.”
Met een eerste ferme tik van de voorzittershamer sloot de kersverse burgemeester Van Der Linden de vergadering. De officiële plichtplegingen zijn gedaan, de eerste interviews gesproken. Wat resteert is het begin van iets nieuws. Of zoals hij het zelf zegt: “Nu gaan we beginnen.“
