De spanning rond de nieuwe Omgevingsvisie 2.0 blijft oplopen. Bewoners van de Warmoeziersweg (Bergschenhoek), de Chrysantenweg (Bleiswijk) en de Molenweg (Berkel en Rodenrijs) luiden gezamenlijk de noodklok over de aanwijzing van hun buurten als zogenoemde transformatiegebieden voor bedrijvigheid met een hogere milieubelasting — bedrijven in milieucategorie 3.1 en hoger.
De gemeente spreekt over verduurzaming en ruimte voor moderne circulaire bedrijvigheid, maar bewoners vrezen juist meer overlast, slechtere luchtkwaliteit en een aantasting van hun leefomgeving.
Bewoners luiden de noodklok
Volgens Cor van der Blom, woordvoerder namens bewoners aan de Warmoeziersweg, is de spanning vooral ontstaan omdat woningbouwplannen zijn vervangen door bedrijvigheid met hogere milieucategorieën dan die er voorheen waren. “De belasting van de leefomgeving is nu al te hoog. Er rijden dagelijks vrachtwagens door straten waar ook veel scholieren fietsen. In plaats van meer bedrijvigheid zou de leefbaarheid juist moeten verbeteren.”
Hij zegt dat er geen serieus onderzoek is gedaan naar de leefbaarheid of alternatieven: “We willen dat de Warmoeziersweg uit de lijst met HMC-locaties wordt gehaald of opnieuw wordt beoordeeld. Eerst onderzoek, dan pas besluiten.”
Ook Jacqueline Bak van de Molenweg in Berkel maakt zich zorgen: “De Molenweg ligt in de provinciale groenbuffer. Er is geen ruimte om bedrijven met een hogere milieucategorie verantwoord te plaatsen. Vanaf milieucategorie 4.1 moet je 200 meter afstand houden tot woningen, maar het hele gebied is maar 250 meter breed. Dat past gewoon niet.”
Voor het terrein de Chrysantenweg in Bleiswijk herkent Natasja de Gier die zorgen: “De plannen zijn onbegrijpelijk. Onze woningen liggen midden in het plangebied – wat betekent dat voor onze toekomst? Wij vragen de gemeente om duidelijkheid over richtafstanden en bescherming van onze leefkwaliteit. Pas de visie aan door maximaal categorie 3.1 te benoemen.”
Achtergrond: provinciale druk en lokale zorgen
De aanwijzing van deze drie gebieden als HMC-locaties komt voort uit het Bestuursakkoord Ruimtelijke Ontwikkelingen Lansingerland, dat de gemeente begin 2025 sloot met de provincie Zuid-Holland. Dat akkoord moest een einde maken aan de bestuurlijke impasse rond Bleizo-West, waar jarenlang werd gesteggeld over de vraag of het gebied ontwikkeld moest worden voor bedrijvigheid en windmolens, of juist voor woningbouw zonder windmolens.
Na druk vanuit het Rijk kreeg Lansingerland uiteindelijk toestemming om op Bleizo-West woningen te bouwen, op voorwaarde dat de gemeente elders 36 hectare bedrijventerrein voor hogere milieucategorieën (HMC) zou aanwijzen.
Volgens bewoners is die verplichting achteraf in de Omgevingsvisie 2.0 geschoven, zonder dat daar opnieuw over is gesproken met inwoners. Zij ervaren het alsof de afspraak met de provincie tussen de regels door in de visie is gewurmd, waardoor hun buurten plots werden aangewezen voor bedrijvigheid met een hogere milieubelasting — zonder dat zij daar invloed op hadden.
Politieke reacties: eens over zorgen, verdeeld over aanpak
Binnen de gemeenteraad heerst brede erkenning voor de zorgen van bewoners, maar de aanpak verschilt per partij.
D66 zegt de bezorgdheid serieus te nemen, maar wijst erop dat “hoge milieucategorie” niet hetzelfde betekent als zware industrie. Fractievoorzitter Ineke den Heijer reageert: “Voor D66 staat voorop dat de omgevingsvisie een verhaal van iedereen wordt. We willen ruimte maken voor moderne, schone bedrijvigheid die passen bij horti-science en circulaire economie die onze lokale economie toekomstbestendig maakt.”
Daarbij benadrukt ze dat Lansingerland gebonden is aan provinciale afspraken: “Maar D66 doet er alles aan om die afspraken lokaal zo goed mogelijk in te passen altijd met waarborgen voor gezondheid, leefkwaliteit en participatie van bewoners. We gaan straks echt niet zomaar slechte plannen toestaan.”
Leefbaar 3B laat weten de signalen van bewoners nadrukkelijk te herkennen. Roy Diepeveen: “We hebben veel bewoners gesproken, bewoners hebben bij ons in de fractie ingesproken en we hebben alle gebieden (samen met bewoners) bezocht. We nemen de zorgen van de bewoners serieus, daarom willen we voldoende waarborgen inbouwen in de omgevingsvisie die recht doen aan deze zorgen.”
CDA-fractievoorzitter Jan-Willem van den Beukel zegt dat de huidige bandbreedte in de visie “te breed” is: “We zouden voor de zekerheid een verbod moeten instellen op HMC categorie 5 en 6. Voor de Warmoeziersweg zijn we voorstander van behoud van de woonvisie (red: woningen i.p.v. bedrijventerrein), en aan de Molenweg houden we vast aan maximaal HMC 3.1. Pas als er voldoende onderzoek en participatie is geweest, kun je eventueel verder kijken.”
Volgens Van den Beukel ontbreekt op dit moment een goede onderbouwing: “De voorstellen van het college zijn onvoldoende uitgewerkt, bleken in het geval van de Molenweg met betrekking tot de plannen van Koppert zelfs helemaal niet te kloppen, en gaan uit van verkeerde bedrijven op de verkeerde plek. Dat is in niemands belang — niet van inwoners, en ook niet van ondernemers.”
Kloof tussen bestuur en bewoners
De kloof tussen inwoners en bestuur lijkt intussen groter te worden. Bewoners spreken over gebrekkige participatie, terwijl het college zegt dat de plannen onder strikte normen vallen. Ook de rol van de GGD en de beoordeling van gezondheidsrisico’s blijft onderwerp van discussie.
Daarnaast blijft de ontsluiting van de gebieden een zwak onderbouwd punt. Zowel bewoners als raadsleden vragen zich af waarom woningbouw op locaties als de Warmoeziersweg en de Molenweg jarenlang onmogelijk werd geacht vanwege te hoge verkeersdruk en gebrek aan infrastructuur, terwijl dezelfde plekken nu wél zouden kunnen worden gebruikt voor bedrijvigheid met vrachtverkeer.
Volgens bewoners is dat tegenstrijdig: de wegenstructuur in deze gebieden is smal, druk en ongeschikt voor zwaar verkeer. Ook raadsleden vroegen tijdens de commissievergadering waarom er geen nieuw verkeersonderzoek is gedaan. De gemeente zegt dat verkeersaspecten “in de uitvoeringsfase nader worden uitgewerkt”, maar voor veel inwoners voelt dat als een open eind.
Politieke verdeeldheid en cruciale stemming op komst
De gemeenteraad bespreekt op 4 november de definitieve vaststelling van de Omgevingsvisie 2.0, inclusief de omstreden transformatie van drie gebieden (Warmoeziersweg, Chrysantenweg, Molenweg) naar bedrijvigheid met een hogere milieucategorie.
Tijdens de commissievergadering op 7 oktober bleek de raad diep verdeeld.
PvdA en GroenLinks willen een amendement indienen om de milieucategorie voor alle drie locaties te beperken tot maximaal 3.1, zodat zwaardere bedrijven worden uitgesloten.
ChristenUnie, D66 en WIJ Lansingerland steunen het collegevoorstel, dat zware industrie (categorie 5 en 6) uitsluit, maar ruimte laat voor moderne bedrijven met hogere milieueisen zolang de leefomgeving gezond blijft.
CDA steunt dat laatste niet en wil de Warmoeziersweg behouden als woningbouwlocatie, geen HMC in de groene buffer bij de Molenweg, en pas een besluit over de Chrysantenweg als er een breed gedragen plan ligt.
VVD zegt het belang van een omgevingsvisie te erkennen, maar is nu tégen het voorstel in deze vorm. Zij vinden dat het proces omgekeerd verloopt: de bedrijvigheid dient als compensatie voor woningen op Bleizo-West die er nog niet zijn. De partij wil eerst duidelijkheid over Bleizo-West en betere participatie, en overweegt een beperking tot milieucategorie 3.
Leefbaar 3B twijfelt openlijk. Raadslid Roy Diepeveen noemde dit “één van de moeilijkste besluiten die we als fractie moeten nemen.” De partij zegt de zorgen van bewoners te begrijpen en wil waarborgen inbouwen, maar heeft nog geen definitieve keuze gemaakt.
Wat de gemeenteraad op 4 november zal besluiten, is dus nog ongewis. De keuze van Leefbaar 3B wordt politiek bepalend: met hun positie kan het voorstel van het college net wel of niet op een meerderheid rekenen. Ondertussen bereiden bewoners zich voor om opnieuw in te spreken en de raadsvergadering massaal bij te wonen.
