17 juli gaat de gemeenteraad van Lansingerland de knoop doorhakken over het omstreden bouwplan aan de Lies Frankenweg in Berkel en Rodenrijs. Het college wil vijf villa’s bouwen op een kavel die nu deels groen is en zicht biedt op een historische molenaarswoning en eeuwenoude watergang en molenstomp. Maar uit alles blijkt: politiek en bewoners zijn diep verdeeld. De inzet: vertrouwen, groen, erfgoed én verkeersveiligheid.
Wat is het plan?
Het college wil vijf dure villa’s realiseren: drie aan de noordzijde van het perceel en twee aan de zuidzijde, aan de rand van een fietspad waar dagelijks scholieren rijden. Het plan voorziet ook in gedeeltelijke sloop en herbouw van de molenaarswoning en het deels weer zichtbaar maken van een unieke eeuwenoude molenstomp. In totaal blijft bijna 80% van het perceel ‘groen’ of tuin, stelt wethouder Fortuyn (Leefbaar 3B).
Volgens bewoners en meerdere politieke partijen is dit echter een miskenning van eerdere toezeggingen, participatie-inbreng en de unieke cultuurhistorische waarde.
Bewoners zeggen dat de gemeente het perceel ooit aankocht met een hele andere intentie, om er een park van te maken en de molenrestanten te behouden. Schep benadrukt dat het perceel na aankoop zelfs met 51% is vergroot ten koste van openbare ruimte. “Dat was bedoeld voor erfgoed en natuur, niet voor woningen.” Volgens haar is de financiële waarde van de kavels nu bepalender geworden dan de oorspronkelijke ambities: “Er wordt niet gekeken naar wat goed is voor de wijk of het erfgoed, maar naar wat geld oplevert.”
Wie is waarvoor – en waarom?
Tegen het plan (en vóór het alternatief bewonersscenario A): CDA, PvdA, GroenLinks, VOOR Lansingerland, VVD.
CDA: “Historische en ecologische waarden verdwijnen. Dit moet gewoon een groene verbinding blijven.”
PvdA: “Dit lost geen woningnood op, kies voor sociale woningbouw.”
VVD: “Laat zuidkavels vervallen, behoud het groen.”
Voor het plan (steunen collegevoorstel): Leefbaar 3B, D66.
Leefbaar: “Het zijn maar twee huizen, verkeersveiligheid is beoordeeld.” Toch lijkt de partij nu in beweging te zijn. Uit antwoorden op vragen blijkt dat het samenvoegen van de twee zuidkavels tot één woning slechts €14.000 kost, terwijl het verkeersveiligheidsbeeld daarmee verbetert. Volgens bewoners suggereert dit dat Leefbaar mogelijk openstaat voor aanpassing.
D66: “Het is een compromis op basis van zorgvuldig onderzoek.”
Twijfelgevallen: ChristenUnie en WIJ Lansingerland.
CU: “Begrip voor zorgen, maar inhoudelijke afweging volgt nog.”
WIJ Lansingerland: “Eerder steun voor behoud zuidkant, maar houding nu onduidelijk.”
Participatie: schijn of werkelijkheid?
Volgens het college is het participatietraject zorgvuldig verlopen. Maar insprekers en de trekker van het actiecomité mevrouw Schep spreken van een schijnproces.
Volgens Schep is er ontzettend veel tijd in het traject gestoken en is het bijna een tweede baan geweest, maar ze vraagt zich af of het enig effect heeft. Ze geeft aan dat je als bewoners gewoon geen invloed uit kan oefenen. “Er wordt wel gepraat maar het politieke besluitvormingsproces loopt daar toch parallel aan. Daar gaat het over hele andere argumenten die veel zwaarder wegen dan die van een paar bewoners. Uiteindelijk gaat het gewoon om geld. Wat is het ons waard om een stukje uniek erfgoed en bijzonder groen te behouden. Daar denken wij als bewoners anders over dan dit college.”
Alternatief met draagvlak én financiële onderbouwing?
Een belangrijk knelpunt in het plan is de verkeersveiligheid aan de zuidzijde van het perceel. Hier zouden twee villa’s ontsloten worden via een druk fietspad waar dagelijks tientallen scholieren langskomen. Auto’s die achteruit van de opritten rijden, zouden een verhoogd risico vormen – zeker gezien het hoogteverschil en de bocht in de weg. Hoewel het college stelt dat dit verkeerskundig is beoordeeld als veilig, erkennen zij ook dat de situatie “niet optimaal” is.
Het bewonersalternatief – géén bouw aan de zuidzijde, alleen drie woningen aan de noordzijde – is volgens hen het enige voorstel dat recht doet aan eerdere afspraken. Volgens Schep is het toevoegen van zelfs één woning aan de zuidkant “een dolk in de rug.” Dat was ook al ongewenst in eerdere participatieversies, zegt zij: “Een achtertuin maakt die zuidkant niet groen.”
Laatste moment voor reflectie
Op 17 juli moet de gemeenteraad beslissen en daarmee niet alleen een ruimtelijk besluit nemen, maar ook een signaal afgeven over de omgang met inwoners, erfgoed en ecologie.
CDA-raadslid Rita Leijendekker hoopt dat de plannen worden herzien, het voorstel doet volgens haar onvoldoende recht aan de cultuurhistorische en ecologische waarden van het gebied. Ze benadrukt het belang van luisteren naar bewoners en openstaan voor alternatieven.
Zie onze reportage over het perceel aan de Lies Frankenweg op 5 minuten en 11 seconden (5m 11).
