Suraya zegt jarenlang in angst te hebben geleefd. “Ik was altijd op mijn hoede, altijd voelde ik mij onveilig.” Op 22 maart 2022 gaat het mis. Vishal R. slaat met een hamer haar deur in, thuis in Bergschenhoek en schiet een kogel op haar af. Ze overleeft het, maar de kogel zit nog altijd in haar hoofd. Ze is aan één oog blind.
De ex-man zegt dat het wapen per ongeluk is afgegaan. “Het was een worsteling, ik viel van de trap. Ik denk dat het wapen tegen de muur is gekomen en toen afging.” Hij ontkent alles: ook de voorgeschiedenis van stalking en bedreiging.
Psychisch onderzoek
In april 2024 stond hij al voor de rechter in Rotterdam voor deze zaak. Tijdens de zitting zei hij alsnog te willen meewerken aan psychisch onderzoek. De rechter besloot de zaak te onderbreken en nu, op 20 februari 2025, is iedereen weer aanwezig: Suraya op de publieke tribune, Vishal op de stoel voor de rechter.
Twee deskundigen zitten vlak achter hem in de zaal en komen met een belangrijke conclusie: bij de 39-jarige verdachte zijn geen stoornissen vastgesteld. Wel wat indicaties voor narcisme, het wegduwen van problemen, de schuld buiten zichzelf zoeken.
Maar dat kan ook door de omstandigheden komen: “Iedereen kan in zo’n tunnel terechtkomen.” De psycholoog en psychiater wijzen er bijvoorbeeld op dat Vishal al vele jaren naar volle tevredenheid functioneert op zijn werk.
‘Het monster’
Suraya ziet dat geheel anders. In haar slachtofferverklaring noemt zij hem niet één keer bij naam, steevast duidt zij hem aan met “het monster”. Ze schetst een relatie van 22 jaar waarin zij continu gehoorzaam moest zijn en geen eigen leven had.
Ze geeft een klein voorbeeld. “We lagen in bed en zoals gebruikelijk was het monster weer aan het snoepen. Hij gooide de papiertjes op de grond dus ik zei: vind je dat normaal? Waarop hij zei: ’Je bent morgen toch vrij? Dan heb je ook wat te doen’.”
Zwangerschap
De 38-jarige vrouw vertelt hoe Vishal de pijn rond haar zwangerschap ‘gezeur’ vond en dat het personeel van het ziekenhuis hem moest gaan zoeken toen zij van hun dochter aan het bevallen was. “Hij vond zijn familie belangrijker.”
Of die keren dat hij de huisdeur op slot had gedaan en zij noodgedwongen in haar auto moest slapen. “Als ik niet gehoorzaamde, vernielde hij onderdelen van mijn auto.” De vrouw zit al een tijd op een geheime plek en is nog steeds bang. “Praten was er niet bij, geweld was voor hem de enige oplossing.”
Intieme terreurpleger
Voor het Openbaar Ministerie staat vast dat het een giftige relatie was: “Verdachte accepteerde de scheiding niet, raakte de controle kwijt. Hij is een intieme terreurpleger.”
Tijdens de zitting in april 2024 eiste het OM tbs, naast een celstraf van twaalf jaar. Maar ligt tbs voor de hand, nu de deskundigen zeggen: we zien geen stoornissen? Het OM ziet dat anders. “Meneer ontkent en er is geen goed beeld ontstaan van zijn persoonlijkheid. Als alle rapporten en feiten op een rij worden gezet, kan het niet anders dan dat hij een stoornis heeft.”
De officier van justitie somt op: narcistisch, jaloers, bezitterig. “Van de buitenkant kan hij vriendelijk en correct overkomen, in een relatie is sprake van controle die bij krenking uitmondt in agressie.” Conclusie: opnieuw een eis van twaalf jaar cel en tbs.
‘Van binnen verscheurd’
Advocaat Kessel ziet geen ruimte voor tbs. “De deskundigen zijn daar duidelijk over. Ik zou het onterecht vinden als de rechter nu op eigen houtje toch tbs oplegt.” Het was ook geen moordaanslag, zegt hij. “Hij wilde Suraya bang maken, niet doden.” Cliënt zou ‘van binnen verscheurd zijn’ doordat hij zijn dochter niet meer mocht zien.
Vishal zelf spreekt tegen dat hij Suraya dwangmatig wilde controleren en wantrouwend was. “Met vriendinnen naar een restaurant? Geen probleem. Totaal niet.” Ook haar verhalen nu over de snoepjes in bed, het niet aanwezig zijn bij de bevalling: allemaal niet waar. “Cliënt heeft zelfs nog handelingen verricht bij de bevalling”, zegt de advocaat namens hem.
Spijt
Vishal R. heeft nog een slotwoord in petto tijdens de zitting. “Ik heb het al een jaar bij me.” Hij zegt dat het verwarrende tijden voor hem zijn geweest, waarbij hij zich niet gesteund voelde door Jeugdbescherming. Maar hij heeft spijt dat het zo uit de hand is gelopen, in maart 2022 en dat Suraya blijvend letsel heeft opgelopen.
Hij richt zich rechtstreeks tot haar: “Je bent een sterke, autonome vrouw. De beste mama die je kunt voorstellen. Ik ben blij dat jij er bent voor ons aapje. Samen hebben we toch iets moois voortgebracht.”
‘Onze smurf’
Zijn dochter duidt hij ook aan als “onze smurf” en hij spreekt ook haar toe. “Je gaat papa misschien nooit meer zien. Je vindt papa misschien wel heel stout, maar weet dat ik veel van je houd en elke dag aan je denk.”
Hij stopt even en haalt iets uit zijn broekzak. Het is een geplastificeerd ‘zoenpasje’ dat zijn dochter ooit op school heeft gemaakt. Snikkend houdt Vishal R. het omhoog. “Dit is nog het enige dat ik van haar heb.”
De rechter in Rotterdam doet op 13 maart uitspraak.
Dit artikel is van mediapartner Rijnmond.
