Momenteel is de druk op de zorg door de snelle stijging van het aantal coronabesmettingen flink toegenomen. Er gaat veel aandacht uit naar het ziekenhuispersoneel, maar er speelt nog een andere probleem. De thuiszorgmedewerkers maken overuren en kunnen geen extra patiënten meer aannemen. Thuiszorgorganisaties vragen medewerkers extra diensten te draaien en er is geen personeel meer te vinden om de gaten in de roosters op te vullen.
In de berichtgeving rondom de corona wordt er al veel gesproken over de mogelijke ´code zwart´ in de ziekenhuizen. Door de stijging in het aantal corona-opnamen moeten ziekenhuizen vaker nee verkopen aan patiënten. Behandelingen worden afgezegd of beperkt tot een minimum. Echter, speelt deze problematiek nu al in de thuiszorg. Jolanda Haak is bestuurder van Thuiszorg Lansingerland en is blij met de aandacht voor problematiek in de thuiszorg. Momenteel kan Thuiszorg Lansingerland geen extra cliënten aannemen omdat de druk voor het huidige thuiszorg personeel te hoog is. De aanvraag voor thuiszorg is de gestegen doordat mensen langer moeten wachten op behandeling in het ziekenhuis, eerder naar huis worden gestuurd na behandeling of door de nasleep van een coronabesmetting meer hulp nodig hebben dan voorheen.
Personeelstekort in de thuiszorg
Er is al een langere tijd een tekort aan zorgpersoneel en daar heeft ook de thuiszorg last van. In de afgelopen maanden is het tekort toegenomen en dit heeft verschillende oorzaken. Door de landelijke stijging van coronabesmettingen zijn er ook meer thuiszorgmedewerkers ziek, normaal gesproken wordt er dan gebruik gemaakt van de zzp´ers maar die pool van medewerkers raakt ook steeds meer leeg. “We merken dat in de afgelopen periode veel van het zelfstandige personeel is overgestapt van de thuiszorg naar het ziekenhuis.” Dat is goed nieuws voor de ziekenhuizen. Daarentegen legt het extra druk op de schouders van haar thuiszorgpersoneel. De rek is er nu wel uit, veel medewerkers draaien op vrijwillige basis al extra diensten.
Zelf werkte Jolanda Haak voor de recente besmettingen piek zo’n 12 tot 24 uur per week aan het bed als wijkverpleegkundige, naast haar overige uren in bestuurlijke functie. Momenteel draait ze verspreid over 7 dagen in de week 40 uur aan het bed. “De administratie blijft hierdoor liggen. Ik doe alleen wat echt belangrijk is. Dat is dan in mijn eigen tijd als ik thuis ben.”
Bij oproepen voor nieuw vast personeel in de kranten en op vacaturewebsite komen nauwelijks reacties, dus daar zijn ze mee gestopt. “Het plaatsen van de vacatures kost veel geld en levert niks op, soms zijn er zelfs geen reacties.”
Kwaliteit van de zorg moet niet de dupe worden
Doordat de pool van zzp´ers steeds kleiner wordt staan de thuiszorgorganisaties met de rug tegen de muur. Recent is er veel wildgroei ontstaan en hebben de zzp´ers het voor het zeggen. Er is weinig regulering om de kwaliteit van de zorg te monitoren. Vanuit een overkoepelende organisatie of de overheid zou hier in de toekomst beter naar gekeken moeten worden. “Ik merk dat de zzp’ers die nog beschikbaar zijn torenhoge tarieven vragen, soms zelfs hoger dan wat de verzekering vergoed voor de te verlenen zorg. Daarbij komt dan ook nog de kwaliteit van de zorg. Wij hebben weleens gemerkt dat die onder de maat is. Mijn cliënten hebben recht op kwaliteitszorg, en ze verdienen liefde, aandacht en warmte. Als ze dit niet kunnen bieden dan doe ik het liever zelf”.
Jolanda Haak benadrukt dat ze erg blij is met de medewerkers die ze momenteel in dienst heeft. “Ze werken allemaal heel hard en zijn mensen met een gouden randje.”
Het is een complexe situatie waar niemand direct een oplossing voor heeft. De komende periode kunnen ze in Lansingerland net de eindjes aan elkaar knopen. Het einde is nog niet in zicht en Thuiszorg hoopt dat er snel verbetering is.
