Vier seizoenen lang was Ronald Ermes de eindverantwoordelijke bij TOGB voor de zondagselectie. Een periode waarin hij veel gewonnen heeft, een kampioenschap heeft behaald en zijn selectie zag promoveren naar de Hoofdklasse. Met de promotie naar de Hoofdklasse schreef hij geschiedenis. We zwaaien Ronald virtueel uit. Dit omdat de pandemie een echt afscheid helaas (nog) niet toestaat. We doen dit met een interview dat we recent hadden. Openhartig sprak Ronald over zijn tijd bij TOGB.
Ronald je gaat TOGB verlaten. Komend seizoen ga je terug naar sc Feyenoord. Hier speelde je in het verleden een paar jaar in de selectie en keer je nu terug als hoofdtrainer. Een fantastische vervolgstap in je carrière als trainer-coach.
Wat heb je geleerd en hoe heb je jezelf ontwikkeld tijdens het hoofdtrainerschap bij TOGB?
Ermes: ”Ik heb mij bij TOGB denk ik op heel veel vlakken kunnen ontwikkelen. Zo leer je elke dag als mens en als trainer als je openstaat voor nieuwe dingen en je je mening durft in te ruilen voor een betere. Denk aan spelsystemen en trends die je ziet in het internationale voetbal en wilt toepassen binnen je eigen groep.” “Ook zaken als omgaan met de pers, maar ook het managen van groepen.” Ermes ligt toe. “In mijn eerste jaar hadden we een relatief kleine groep en twee selecties. Vervolgens hebben we de selectie van TOGB 1 uitgebreid en zijn we niet gaan werken met een vast 2e elftal. In de laatste twee seizoenen werkte we met een spelersgroep van 26 spelers en 11 man begeleiding. Dat betekent sturing geven aan 37 man. Dat had ik wellicht niet kunnen doen toen ik begon als hoofdtrainer in mijn 1e jaar, maar waarin ik mijzelf wel heb kunnen ontwikkelen.”
Resultaten, verschillen, groei en ontwikkeling
We praten verder met de vertrekkende trainer over allereerst de resultaten die hij bij en met TOGB 1 behaalde. Ronald in het eerste jaar hadden jullie veel gelijke spelen. Dertien om precies te zijn. Gelijke spelen waarvan jij aangeeft dat die best voorkomen hadden kunnen worden. Ermes: “Klopt, veel van die gelijke spelen waren onnodig. We moesten er voor mijn gevoel doorheen om ons te kunnen ontwikkelen en beter te worden. Misschien, nee ik weet het zeker, het heeft ons geholpen om uiteindelijk te komen waar we nu zijn. Het afgelopen jaar hadden we een gebalanceerde groep die helaas niet heeft kunnen laten zien waartoe zij in staat waren. Het kampioenschap in mijn 2e jaar en het bovenaan staan in de 1e klasse, waardoor wij uiteindelijk promoveerde naar de Hoofdklasse, zijn naast een prachtig resultaat, ook het gevolg van een mooie ontwikkeling van spelersgroep, staf en vereniging.
Ermes vervolgt over de groep van vier jaar geleden ten opzichte van het laatste jaar. “Eigenlijk is dit niet met elkaar te vergelijken. De groep waar we mee begonnen kun je niet vergelijken met de groep die we nu hebben of de groep die promoveerde naar de Hoofdklasse. Bij mijn komst 4 jaar geleden was er een bestaande groep die gewend was om op een bepaalde manier te spelen en te trainen. We wisten op dat moment ook al dat er veel talentvolle jeugd aan zat te komen. We hebben de groep na het eerste jaar flink gewijzigd, door onder andere 4 jeugdspelers vervroegd door te schuiven naar de 1e selectie. Samen met Peter Stoutjesdijk was het vier seizoenen lang continue kijken naar wat wij als groep nodig hadden om verder te kunnen groeien. Het is dan ook mooi om te zien hoe spelers zich gedurende deze vier jaar hebben ontwikkeld, in wedstrijdbeleving, maar ook de intensiteit tijdens trainingen. Trainen om jezelf en elkaar beter te maken. Het maakt mij trots dat het gelukt is die mindset te veranderen. Het begint tenslotte allemaal op het trainingsveld, dat is de basis.”
Jeugd
De jeugdopleiding van TOGB is zoals Ermes aangeeft, de levensader van de club. TOGB kiest ervoor om geen vaste vergoedingen te betalen aan spelers, en dus moet je het hebben van de talenten die doorstromen vanuit je eigen jeugdopleiding.
Dit hebben jullie als staf ook laten zien door veel jeugdspelers aan te laten sluiten en te laten spelen in het 1e elftal. Ermes: “Ja, dat zijn wij als staf naar de club toe ook verplicht voor mijn gevoel. Als je zo’n goede jeugdopleiding hebt, met goede jeugdtrainers en talentvolle spelers, dan moet je daar als hoofdtrainer ook gebruik van maken. Veel trainers denken dat jonge spelers er nog niet klaar voor zijn, maar vaak is het gewoon een kwestie van doen. Wij hebben de afgelopen seizoenen continue jonge gasten de kans gegeven. Ook dit seizoen in de hoofdklasse.” Ermes vervolgt: ”Je zag ook de betrokkenheid vanuit de jeugd richting het eerste elftal groeien. Dit gebeurde onder meer doordat meerdere selectiespelers ook op ander gebieden actief zijn binnen de club, bijvoorbeeld als trainer of assistent-trainer van een jeugdteam. Die spelertjes zie je dus ook op zondag bij de wedstrijd komen kijken. Die zien hun trainer spelen en denken, dat wil ik ook.”
Kampioenschap, koploper en promotie naar Hoofdklasse
Als je kampioen wilt worden moet je er iedere wedstrijd staan. Ermes: “De sleutelwedstrijd in het kampioenschapsjaar was in mijn beleving de uitwedstrijd bij RKDEO. Ik had het team van RKDEO in het weekend ervoor bekeken en tijdens een oefenwedstrijd voorafgaand aan het duel met RKDEO ons iets anders laten spelen. Meer vanuit de omschakeling. Dat pakte verrassend goed uit in Nootdorp. Wij wonnen die wedstrijd eenvoudig met 0-2, maar het had bij rust eigenlijk al 0-4 moeten staan. Hierna kwamen wij in een flow en werden wij kampioen met 17 punten voorsprong. Ongelooflijk en fantastisch om meegemaakt te hebben.”
Ook in de 1e klasse ging het voortvarend. TOGB staat trots bovenaan als het COVID19 virus een streep zet door alle wedstrijden die nog op het programma stonden. Via de achterdeur promoveert TOGB naar de Hoofdklasse en schrijft hiermee geschiedenis. Was je verbaasd dat je in je 4e jaar Hoofdklasser was? Ermes: “Ja en Nee. Ja vanwege de snelheid, Nee gezien de ontwikkeling van de groep, de manier van spelen en het vermogen wat wij hadden om wedstrijden tot een overwinning te brengen. Je zag gedurende de jaren de groep groeien. Ook naar elkaar toe, echt een hechte vriendengroep ook buiten het veld.
Als je kijkt hoe wij bijvoorbeeld wedstrijden tegen 1e klassers als Oranje Wit en VUC in de voorbereiding op het afgelopen seizoen redelijk gemakkelijk tot winst wisten te brengen, zonder echt goed te spelen, daaraan zie je dat je als groep echt bent gegroeid. Waar we dat nu wel konden, was dit in mijn eerste jaar niet gelukt. Het spelen op Hoofdklasseniveau, ook al waren het maar vijf wedstrijden dit seizoen, was waar wij naar toe zijn gegroeid. Het is jammer dat wij de resterende wedstrijden niet meer hadden om te laten zien waar wij echt toe in staat waren op Hoofdklasseniveau.”
Hoogte- en dieptepunten, beste wedstrijd en slechtste wedstrijd
Ermes: “Poeh, hoogte- en dieptepunten, dat is lastig. Als ik iets moet noemen als dieptepunt is dat dit seizoen. De brand waarbij de tribune volledig verwoest werd en het maar kunnen spelen van vijf wedstrijden in de Hoofdklasse ervaar ik net als velen met mij als een dieptepunt. Hoogtepunten zijn naast het kampioenschap, het uitstekend presteren in de eerste klasse, waarmee je uiteindelijk Hoofdklasser wordt. Verder de actie waarbij de vereniging een fantastisch bedrag ophaalt voor de herbouw van de tribune, en wij als groep een bijdrage hebben kunnen leveren onder andere met de wijnactie.”
Ermes denkt na over de beste en slechtste wedstrijd en komt tot een mooie samenvatting. Ermes: “Slechte wedstrijden of mindere wedstrijden waren onder andere in mijn eerste jaar de wedstrijd uit bij VUC in de nacompetitie. Hier ga je onderuit, terwijl je een week eerder titelfavoriet GLZ/Delfshaven verslaat. Ook de thuiswedstrijd tegen ONA dat seizoen was een mindere wedstrijd. We stonden met 3-1 voor, zij krijgen een rode kaart en wij laten de wedstrijd eigenlijk uit onze handen glippen. Tegen 10 man stappen wij met 3-3 van het veld. Ook de bekerwedstrijd tegen cvv Berkel was niet best, al leer je van zo’n wedstrijd wel veel en heb je vervolgens een prima reeks die uiteindelijk leidt tot een kampioenschap in de 2e klasse. Beste wedstrijden zijn in mijn beleving de wedstrijden waarin wij als groep een heel hoog niveau haalde, dat was bijvoorbeeld de eerste wedstrijd in de 1e klasse thuis tegen Spartaan’20. Die wedstrijd winnen wij met een jong onervaren team met 3-1 van een fysiek sterke tegenstander en een gepokt en gemazeld team wat Spartaan’20 is. Ook de wedstrijd tegen Vlissingen thuis, 2-2 was van een hoog niveau. Tot slot de debuut wedstrijd in de Hoofdklasse tegen Meerssen, 3-3, waarin je als groep een kansloze 0-3 achterstand kan omkeren naar een 3-3 eindstand.” Ermes gaat verder: “Persoonlijk vind ik de wedstrijden tegen het G-team op nieuwjaarsdag ook echt een hoogtepunt. Genieten en verbinden daar doe je het voor.”
Supporters, sponsoren, bruggen bouwen en balans
Een succes is nooit van één persoon. Alles moet kloppen en iedereen draagt zijn steentje bij. Ermes: ”Ik heb al in verschillende interviews aangegeven dat succes nooit van één persoon komt. Als je succes hebt heb je vrienden en wil iedereen er graag bij horen. Het is belangrijk om succes te vieren, maar altijd te laten zien dat je het met elkaar doet. Er moet balans zijn en dan kom je tot prestaties. Spelers, trainers, supporters, sponsoren en bestuur iedereen heeft zijn rol gehad bij de successen die behaald zijn. Bij ons was dit niet anders. Wanneer je kijkt hoe alles gegroeid is de afgelopen jaren ben ik trots dat ik daar deel van heb kunnen uitmaken en op wat we samen hebben neergezet. Vergeet niet dat de sponsoren een belangrijke bijdrage leveren in het realiseren van de juiste randvoorwaarde om tot prestaties te komen. Resultaten zijn nooit 100% maakbaar, de manier van denken is dat wel. Talent en visie hebben we door hard te werken om kunnen zetten in resultaten. Alles is dan ook steeds beter geregeld voor de selectie, bijvoorbeeld een buitenlands trainingskamp, het hebben van de juiste materialen om mee te kunnen trainen, het kunnen maken van videoanalyses en ga zo maar door.
Het was geweldig werken bij TOGB, fijne mensen in het bestuur, met TC Peter Stoutjesdijk waarmee ik kan lezen en schrijven, een goede en gedreven staf en een leergierige en talentvolle spelersgroep. En wat te denken van onze supporters, bij elke uitwedstrijd de afgelopen 4 jaar leek het wel alsof wij thuis speelde, zoveel waren er elke week weer aanwezig.
Ik zal ook in de toekomst regelmatig op het Hoge Land zijn om naar de wedstrijden van TOGB te kijken. Want ik mag dan stoppen als hoofdtrainer, ik ga door als supporter van TOGB”
Ermes eindigt met de woorden: “Bedankt voor alles. It has been an honor.”
