We naderen de finish van de Roparun. Yvette geeft een beschrijving van haar eerste finishmoment. Er zijn veel mensen tussen de Blaak en de Binnenrotte en het enthousiasme van de menigte, zo’n vijf rijen dik, is aanstekelijk. Yvette heeft zichzelf ook de rol van cameravrouw gemeten, of is daartoe aangezet, dat laten we maar even in het midden.
Ze legt vast hoe een groep meisjes als een soort cheerleaders de teams gaat begroeten. En ze doen dit al vele jaren. Het ziet er heel leuk uit, maar op de vraag van Nathalie of ze dat zelf zou willen doen, stelt Yvonne dat ze liever op een andere wijze bij de Roparun betrokken is. Het is voor de teams natuurlijk wel prettig zo binnengehaald te worden.
Cornel peilt ook de mensen langs de kant en vraagt ze waarom ze langs de kant staan. Velen wachten op een familielid, op vrienden of bekenden die meedoen aan de Roparun. Tussen de mensen zien we ook Nelli Cooman, een voormalig topatlete uit Rotterdam.
De teams zijn nu bezig de laatste kilometers af te leggen. We hebben gehoord hoe de teams de indeling en overname aanpakken. Sommigen hebben daar een zeer interessante visie op, zoals de Vrienden Van Berkel. Maar voor alle teams geldt dat goede catering onontbeerlijk is. In het komende uur kijken we daarop terug.
De Roparun heeft ons nog altijd in de greep en RTV Lansingerland is erbij.
