De supporters van BVCB hadden nergens op gerekend deze zaterdag. En dat is niet zo verwonderlijk. Het tweede van V.V. Smitshoek speelt om het kampioenschap, BVCB 3 speelt om van de laatste plaatsenop de ranglijst weg te blijven. En toen de ploeg uit Bergschenhoek na afloop dan ook vertrok uit Barendrecht met 3 punten in de tas (ook nog eens bewerkstelligd middels een groot aantal doelpunten ) mocht er toch wel van een stunt gesproken worden.
Niet dat Smitshoek geen kansen kreeg. In de beginfase was het de spits met nummer 9 die hopeloos faalde voor het doel van Jeroen van Steenbergen. Later in de wedstrijd zou hij wéér zo’n kans krijgen. Was het de eerste keer met gebruikmaking van zijn voet, de tweede keer was het een kopbal. Na beide pogingen zag hij de bal niet alleen over het doel vliegen maar ook nog over het achtervangnet, zodat zijn collega de dug-out uit moest om het speeltuig te redden tussen de aanstormende auto’s op de A15.
Zowel doelman Jeroen als verdediger Niels vonden het veiliger om niet te laten voetballen in de omgeving van het eigen doel en kozen voor “de lange bal”. Die bal kwam af en toe net zo hard weer terug, maar werd ook nogal eens verlengd via het hoofd van Brian Lexmond, waarna medevoorwaartsen en/ of de middenvelders er leuke dingen mee gingen doen. Eén zo’n leuk ding was een actie van Bram Spuibroek, de man die een hoofdrol vervulde in deze ochtendvoorstelling. Hij gaf twee bewakers het nakijken en zette Nick Baan voor het doel. Die had maar weinig tijd, doch haalde vol uit. Een prachtige safe van doelman Oscar Roos was nodig om het snoeiharde schot van dichtbij onschadelijk te maken.
Niet alleen Bram bleek hard te kunnen lopen , Thomas Kocabas kan dat ook. Thomas die later met een schouderblessure het veld voortijdig moest verlaten. Vanaf eigen helft tot zowat de achterlijn sprintte hij met de bal aan de voet om uiteindelijk gehinderd te worden bij het produceren van een voorzet.
Nummer 10 van Smitshoek, Luc van Leeuwen werd plotseling gelanceerd door middel van een steekpass die BVCB niet aan had zien komen. Een verassend schot volgde, gelukkig voor BVCB was de eindbestemming (via de buitenkant van de doelpaal ) een reclamebord van de plaatselijke waterstoker.
Na 17 minuten mocht Smitshoek een corner nemen na corrigerend werk van Mick Ruigrok. Een korte variant werd abominabel uitgevoerd waardoor Bram Spuijbroek de bal oppikte. Die was binnen 4 seconden aan de andere zijde van het veld, zag Nick Baan in scoringspositie staan, zodat een Smitshoekse verdediger wel een corner weg móest geven, voordat het echt gevaarlijk werd.
De hoekschop leverde niks op: De bal ging te hoog om in te koppen en belandde verderop, daar waar geen BVCB-er zich bevond.
De tweede corner die BVCB mocht nemen (na een aanval met Roy van Bragt in de hoofdrol, die vanuit het middenveld opkomend Thomas voor het doel zette, maar werd onderbroken door een Smithoekse verdediger die de bal over zijn eigen doel kopte) kwam wel goed aan. Brian Lexmond zette zijn hoofd onder de bal, maar de doelman was alert en ving de bal uit de lucht.
BVCB had wat kleine overtredingen nodig om aanvalspogingen te onderbreken. Sanctionerende scheidsrechter Tikai legde de bal net even buiten het zestienmetergebied op de glimmende grassprieten. Joshua Nagelhout zag zijn bal zowel over de tweemansmuur als over het doel heen vliegen.
De aanval die uiteindelijk het eerste doelpunt opleverde begon bij Raymond Dickhoff en Brian Lexmond. Een één tweetje rond het zestienmetergebied, waarna laatstgenoemde met een steekpassje Bram Spuijbroek bediende die zich op de achterlijn bevond. Die passeerde daar twee man, knokte zich een weg naar het doel en liet van dichtbij (buitenkant schoen) ook de doelman kansloos: 0 – 1.Er waren 29 minuten voorbij gegaan sinds de aftrap.
Smitshoek deed meteen wat terug. Beste man in het veld nummer 11 speelde de bal van opzij naar collega van Dongen, die zag de bal na zijn lage schot rakelings langs het doel van de gasten het veld verlaten.
Helaas kon BVCB de voorsprong niet behouden tot aan de rust. Een identieke situatie deed zich voor in de 41ste minuut als even daarvoor: een vrije trap aan de rand van het zestienmetergebied, een tweemans muur in het zestienmetergebied en twee man achter de bal om de vrije trap te nemen. Ging het daarvoor nog mis, nu ging de bal (via binnenkant paal) wèl het doel in: 1 – 1.
Na de pauze dachten de gastheren al snel een voorsprong te hebben genomen, ware het niet dat de scheidsrechter het doelpunt afkeurde wegens buitenspel. Het was trouwens ook een heel lelijk doelpunt, maar dit terzijde.
Smitshoek, jagend op een eventueel periodekampioenschap (moest het wel winnen deze zaterdag en de concurrent verliezen) trok ten aanval. Voor BVCB was het even “Alle vrouwen en kinderen eerst”, maar uiteindelijk overleefde BVCB met niet al te veel moeite enkele hoekschoppen en vrije trappen rondom het zestienmetergebied. Alleen één keer ging dat niet helemaal goed. In een mêlee van spelers stortte een Smitshoekenaar ter aarde, waarna de scheidsrechter op de penaltystip wees. Onhoudbaar vloog de bal tegen het net: 2 – 1 in de 55ste minuut.
Nick Baan pikte de bal op in de volgende ase van de wedstrijd, waarna een schitterende solo-actie volgde: eenzaam en alleen het gehele veld overstekend met de bal aan de voet eindigend met een schot dat een beter lot had verdiend (het leverde een corner op) deed vermoeden dat BVCB het er niet bij liet zitten. En dat was ook zo. Het kwam weer langszij door een doelpunt Ruben Mos, die in de rebound ( Bram Spuijbroek schoot dermate hard op de doelman, zodat deze de bal niet onder controle kreeg ) de doelman kansloos liet.
Bram Spuijbroek was bijzonder op dreef deze middag. Na een niet-te-stoppen rush aan de linker zijkant van het veld bediende hij Brian Lexmond. Die had wat tijd nodig om de bal klaar te leggen voor zijn sterkste been, waarna hij zijn bal langs de kruising zag zeilen.
Om eentonigheid in dit verslag te voorkomen, schrijf ik nu eens niet dat het wéér goed werk was van Bram Spuijbroek wat de inleiding was tot doelpunt nummer 3 van BVCB. Nadat Niels Kahlman van achteruit de perfecte pass had verzorgd, deponeerde Bram de bal bij Raymond Dickhoff. Die wachtte even een seconde om de positie van de doelman te bepalen, waarna hij door de benen van de doelman de bal het net in schoot.
Met een stand van 2 – 3 (wat een luxe!) wenste iedere BVCB supporters dat de wedstrijd eigenlijk maar afgelopen moest zijn. Er moest nog een dik kwartier worden gespeeld, maar om er nou niet zo’n klokkijkwedstrijd van te maken was het, wie anders, dan Bram die het BVCB schip in veilige haven loosde. Met wederom een spectaculaire actie zette hij de 2 – 4 op het virtuele scorebord.
Vol ongeloof en met de moed der wanhoop ging Smitshoek op zoek naar de aansluitingstreffer. Ze konden hem alleen niet vinden. Wie ze wèl steeds vonden, was de onvermoeibare Jeroen Hulzebos. Steevast was hij de man die onderbrak wat op een aanval moest gaan lijken. Mede daardoor kwam van aanvallen niet veel meer terecht . In tegendeel. Het werd nog erger voor de beoogde kampioen van de 1e klasse poule B,toen Ruben Mos in de slotfase er 2 – 5 van maakte en zo Smitshoek in rouw dompelde.
Smitshoek 2 dreigt de aansluiting met de nummer 1 te verliezen; voor BVCB 3 is een plaats in de middenmoot binnen bereik. Zeker omdat het volgende week aantreedt tegen de nummer één na laatst.
